برای وبلاگ ها

با توجه به حضور محدود و کوتاه مدت آن حضرت در دوران پدر بزرگوار خود و محدودیت های فراوانی که در دورۀ غیبت برای آن حضرت وجود داشت ، نباید انتظار داشت که مطالب بسیاری از آن امام همام به دست ما برسد ، اما با وجود همه ی این محدودیت ها ، از آن حضرت آثاری چند به یادگار مانده است که گرچه محدود است ، امّا برخی از آنها بسیار مهم و راهگشا می باشد. آثار حضرت عبارتند از : _______________________________________________________ 1-روایات و احتجاج ها : این روایات به ایام کودکی و دوران کوتاه زندگی آن حضرت در زمان حیات پدر بزرگوارشان باز میگردد. _______________________________________________________ 2-دعاها و نمازها : در دعا هایی که از آن حضرت به دست ما رسیده ، مضامین بلند و متعددی مطرح شده است. مضامینی همچون : شناخت خداوند ، مقام شامخ اهل بیت _علیهم السلام_ مقام امام زمان _علیه السلام _قیامت ، انتظار فرج ، وظائف مومنان در عصر انتظار ، پیروزی حق بر باطل ، صبر در شدائد ، رفع گرفتاری ها از مومنین ، دعا در حق پیامبر و امامان معصوم ، قضای حوائج ، و بسیاری از مسائل اخلاقی و رفتاری دیگر. افزون بر دعاها ، نماز های متعددی از آن حضرت نقل شده است. _______________________________________________________ 3-زیارت نامه ها : زیارت : امام شناسی و گویای رابطۀ انسان با امام است. در زیارت نامه های منسوب به آن حضرت ، معارفی بلند از امام شناسی ، شأن و مرتبت آن بزرگواران و وظائف و تکالیف مؤمنان نسبت به آنان و نیز برخی حقایق و مجاهدت ها و تاریخ امامان معصوم _علیهم السلام_ آورده شده است. _______________________________________________________ 4-توقیعات و بیانات : آن حضرت توقیعات(نامه های) متعددی به برخی از نائبان خاص (نواب اربعه) یا نائبان عام (همچون شیخ مفید) و یا بعضی شیعیان و پیروان خود دارد. بعضی از این نامه ها در جواب برخی پرسش ها و بعضی دیگر ابتدائاً از جانب آن حضرت صادر شده است. محتوای این نامه ها حاوی مسائل متعدد و مختلفی است.مسائلی همچون : پرسش و پاسخ های فقهی ، نقش امام در دوران غیبت ، برخی هشدارها و پیشگویی ها، تأیید و تکذیب برخی افراد ، وظائف منتظران ، مرجعیت فقها در عصر غیبت و ... افزون بر توقیعات ، از جانب آن حضرت سخنان فراوانی نیز در باب مسائل مختلف به یادگار مانده است. این سخنان از جانب کسانی نقل شده است که به حضور حضرت شرفیاب شده اند. «محمد بن عثمان عَمروی» دومین سفیر آن حضرت می گوید : آن حضرت را برای آخرین بار در کنار خانۀ خدا دیدم که چنین می گفت: _علیهم السلام_ «اللهم انجزلی ما وعتدنی» (خدایا! آن چه که به من وعده کردی ، انجام ده) و دیدم که در مستجار ، پردۀ کعبه را گرفته و عرضه میدارد : «اللهم انتقم لی من اعدائی» (خدایا انتقام مرا از دشمنانم بگیر.)

نظرات شما عزیزان:

نوشته شده در شنبه 5 مرداد 1392

ساعت 11:40 توسط امیر حسین. ،
موضوعات: ویلای مهدویت، ،
برچسب‌ها: فرهنگ الفبایی، مهدویت، حرف آ،